flykte

flykte (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) uciekać

odmiana:

(1.1) å flykte, flykter, flyktet, flyktet lub å flykte, flykter, flykta, flykta

przykłady:

(1.1) Da fascistene kom til makten, måtte mange forfattere flykte fra landet. → Gdy faszyści doszli do władzy, wielu pisarzy musiało uciekać z kraju.

(1.1) Mange bruker narkotika for å flykte fra problemene sine. → Wiele osób bierze narkotyki, żeby uciec od problemów.

składnia:

kolokacje:

(1.1) å flykte fra virkeligheten → uciekać od rzeczywistości

synonimy:

(1.1) rømme

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. flyktning m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: