feng shui

feng shui (język polski)

symbol feng shui (1.1)

wymowa:

(spolszczona) ‹feng szuj›

​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj nijaki

(1.1) filoz. w tradycyjnej filozofii chińskiej: odmiana geomancji, sztuka harmonizacji życia ze swoim otoczeniem, planowania w celu osiągnięcia zgodności ze środowiskiem naturalnym; zob. też feng shui w Wikipedii

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) Nazwę chińskiej sztuki geomancji, "feng shui", Polacy wymawiają jak "feng szuj", a tymczasem w chińskim "shui" zawiera tryftong [uei], a nie dyftong [ui] i tę sylabę powinno wymawiać się jak "szłej".

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

chiń. 风水 (fēng shuǐ)

uwagi:

(1.1) spotykana pisownia: fengshui

tłumaczenia:

• arabski: (1.1) فينج شوي m
• niemiecki: (1.1) Feng-Shui n
• słowacki: (1.1) feng šuej n

źródła: