fantasta
fantasta (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pot. ktoś, kto wierzy w fantazje, nierealne przedsięwzięcia
- (1.2) liter. twórca literatury, filmu z rodzaju fantastyki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) realista
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. fantastyka ż, fantastyczność ż, fantastka ż
- przym. fantastyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) фантазьор m; (1.2) фантаст m
- duński: (1.1) fantast w
- niemiecki: (1.1) Fantast m
- norweski (bokmål): (1.1) fantast m
- norweski (nynorsk): (1.1) fantast m
- słowacki: (1.1) fantasta m
- szwedzki: (1.1) fantast w
- włoski: (1.1) abbacone m, fantasticatore m
- źródła:
fantasta (język słowacki)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik fantasta fantasti dopełniacz fantastu fantastov celownik fantastovi fantastom biernik fantastu fantastov miejscownik fantastovi fantastoch narzędnik fantastom fantastami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) rojko
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. fantázia ż, fantazma ż, fantazijnosť ż, fanta ż, fantastika ż, fantastickosť ż
- czas. fantazírovať ndk.
- przym. fantazijný, fantastický
- przysł. fantazijne, fantasticky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „fantasta” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.