etalon

etalon (język polski)

wymowa:

IPA: [ɛˈtalɔ̃n], AS: [etalõn], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wzorzec, wzór jednostki miary przeznaczony do zachowania lub odtworzenia jednostki miary; zob. też etalon w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	etalon	etalony
dopełniacz	etalonu	etalonów
celownik	etalonowi	etalonom
biernik	etalon	etalony
narzędnik	etalonem	etalonami
miejscownik	etalonie	etalonach
wołacz	etalonie	etalony

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. étalon → wzorzec

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) etalon
• francuski: (1.1) étalon
• niemiecki: (1.1) Etalon m
• rosyjski: (1.1) эталон
• słowacki: (1.1) etalón m
• ukraiński: (1.1) еталон

źródła: