dysocjacja

dysocjacja (język polski)

dysocjacja (1.1) elektrolityczna

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) chem. proces rozpadu cząsteczek chemicznych na mniejsze cząsteczki, pojedyncze atomy lub jony; zob. też dysocjacja w Wikipedii

(1.2) psych. spektrum doświadczeń (w tym zaburzeń), które łączy poczucie oddzielenia się od rzeczywistości, fizycznych doświadczeń lub emocji; zob. też dysocjacja (psychologia) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dysocjacja	dysocjacje
dopełniacz	dysocjacji	dysocjacji
celownik	dysocjacji	dysocjacjom
biernik	dysocjację	dysocjacje
narzędnik	dysocjacją	dysocjacjami
miejscownik	dysocjacji	dysocjacjach
wołacz	dysocjacjo	dysocjacje

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) dysocjacja termiczna • dysocjacja elektrolityczna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.2) depersonalizacja, derealizacja, zespół depersonalizacji-derealizacji, zaburzenie dysocjacyjne, amnezja dysocjacyjna, fuga dysocjacyjna, zaburzenie dysocjacyjne tożsamości

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. dysocjacyjny

przysł. dysocjacyjnie

czas. dysocjować ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. dissociātiō → rozdzielenie

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) dissociation; (1.2) dissociation
• hiszpański: (1.1) disociación ż; (1.2) disociación ż
• niemiecki: (1.1) Dissoziation ż; (1.2) Dissoziation ż

źródła: