Przejdź do zawartości

dotkliwie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dotkliwie (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[dɔˈtklʲivʲjɛ], AS[dotklʹivʹi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) dokuczliwie, nie do zniesienia
odmiana:
(1.1) st. wyższy dotkliwiej; st. najwyższy najdotkliwiej
przykłady:
(1.1) Czasami wiatr zaciągał dotkliwiej i dmuchał w twarze niedawnym śniegiem[1].
(1.1) Bratobójcze walki i szukanie pomocy na zewnątrz doprowadziły do interwencji czeskich i niemieckich; najdotkliwiej odczuwał je Śląsk[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) dotkliwie kogoś urazić
synonimy:
(1.1) boleśnie, dojmująco, dokuczliwie, ostro, silnie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dotyk mrz, dotkliwość
przym. dotkliwy
czas. dotykać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Wojciech Żukrowski, Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Lech Szaraniec, Górny Śląsk, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.