dorycki

dorycki (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący Dorów, jednego z plemion greckich; zob. też Dorowie w Wikipedii

(1.2) dotyczący doryckiego porządku architektonicznego; zob. też porządek dorycki w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) dialekt języka greckiego zob. też dialekt dorycki w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dorycki		dorycka	doryckie	doryccy	doryckie
dopełniacz	doryckiego		doryckiej	doryckiego	doryckich
celownik	doryckiemu		doryckiej	doryckiemu	doryckim
biernik	doryckiego	dorycki	dorycką	doryckie	doryckich	doryckie
narzędnik	doryckim		dorycką	doryckim	doryckimi
miejscownik	doryckim		doryckiej	doryckim	doryckich
wołacz	dorycki		dorycka	doryckie	doryccy	doryckie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.2) Klasyczne kolumny doryckie były budowane w starożytnej Grecji.

składnia:

kolokacje:

porządek dorycki • kolumna dorycka • kimation dorycki • skala dorycka • dialekt dorycki • styl dorycki

synonimy:

(1.2) war. doryjski

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Dor mos, Doryda ż, Doryjczyk mos, Doryjka ż, Doros mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. δωρικός (dōrikós) → dorycki, dotyczący Dorów

uwagi:

tłumaczenia:

• duński: (1.1) dorisk; (1.2) dorisk
• słowacki: (1.1) dórsky; (1.2) dórsky; (2.1) dórčina ż

źródła: