Przejdź do zawartości

dominikanin

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Dominikanin

dominikanin (język polski)

[edytuj]
dominikanie (1.1)
wymowa:
IPA[ˌdɔ̃mʲĩɲiˈkãɲĩn], AS[dõmʹĩńikãńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rel. członek katolickiego zakonu męskiego, założonego przez św. Dominika; zob. też dominikanie w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ulicą idzie dominikanin w białym habicie.
(1.1) W mediach często widuje się dominikanów wygłaszających swoje poglądy.
(1.1) Zakon dominikanów powstał w celu przeciwdziałania ruchowi albigensów, a w późniejszym okresie dominikanie często sprawowali urząd inkwizytora, realizując misję głoszenia ewangeliiwszędzie, wszystkim i na wszystkie sposoby”.
składnia:
kolokacje:
(1.1) klasztor / kościół Dominikanów[1] • dominikanie świeccy
synonimy:
antonimy:
(1.1) albigens
hiperonimy:
(1.1) zakonnik
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Dominik m, Dominika ż, Dominikanin m, Dominikanka ż, Dominikana n
forma żeńska dominikanka ż
przym. dominikański, podominikański
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. Dominik; od imienia Dominika Guzmána[2] < łac. dominicuspański (należący do Boga)
uwagi:
(1.1) por. Domini canes
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „zakon franiszkanów, kościół Franciszkanów” w: Poradnia językowa PWN.
  2. Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, op. cit.