dekapitacja

dekapitacja (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˌdɛkapʲiˈtat͡sʲja], AS: [dekapʹitacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ucięcie głowy; zob. też dekapitacja w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dekapitacja	dekapitacje
dopełniacz	dekapitacji	dekapitacji / przest. dekapitacyj
celownik	dekapitacji	dekapitacjom
biernik	dekapitację	dekapitacje
narzędnik	dekapitacją	dekapitacjami
miejscownik	dekapitacji	dekapitacjach
wołacz	dekapitacjo	dekapitacje

przykłady:

(1.1) W dawnych czasach dekapitacja była często stosowaną karą śmierci.

składnia:

(1.1) dekapitacja D.

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kęsim

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zabójstwo

hiponimy:

(1.1) zgilotynowanie, ścięcie

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dekapitowanie n, zdekapitowanie n

czas. dekapitować ndk., zdekapitować dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) nie mylić z: ogłowienie

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) decapitation
• białoruski: (1.1) абезгалоўліванне n
• esperanto: (1.1) senkapigo
• francuski: (1.1) décapitation ż
• galicyjski: (1.1) decapitación ż
• hiszpański: (1.1) decapitación ż
• interlingua: (1.1) decapitation
• kataloński: (1.1) decapitació ż
• niemiecki: (1.1) Enthauptung ż
• nowogrecki: (1.1) αποκεφαλισμός m, καρατόμηση ż
• portugalski: (1.1) decapitação ż
• rosyjski: (1.1) обезглавливание n
• słowacki: (1.1) dekapitácia ż
• włoski: (1.1) decapitazione ż

źródła: