defekt

defekt (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈdɛfɛkt], AS: [defekt] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) uszkodzenie, usterka, wada, niedostatek fizyczny

(1.2) fiz. biol. niedobór, brak; zob. też defekt masy w Wikipedii

(1.3) ułomność moralna

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	defekt	defekty / daw. defekta
dopełniacz	defektu	defektów
celownik	defektowi	defektom
biernik	defekt	defekty
narzędnik	defektem	defektami
miejscownik	defekcie	defektach
wołacz	defekcie	defekty

przykłady:

(1.1) Ten samochód ma chyba jakiś defekt.

(1.2) Defekt masy to zjawisko fizyczne.

(1.1) Grudy ni żadnego defektu na zdrowiu konie nie mają: podkute są dziś wszystkie.

(1.3) Pokuta za popełnione przez pięć lat defekty.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) mankament

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. defektariusz m, defektywność ż, defekcik mrz

przym. defektowy, defektowny, defektywny, zdefektowany

czas. defektować się ndk., zdefektować dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. defectus

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) defekt
• amharski: (1.1) እንከን m (ənkän)
• angielski: (1.1) fault; (1.2) defect
• białoruski: (1.1) дэфект m, недахоп m
• bułgarski: (1.1) дефект m
• duński: (1.1) defekt w
• esperanto: (1.1) difekto, manko
• francuski: (1.1) défaut m
• hiszpański: (1.1) defecto m
• ido: (1.1) defekto
• niemiecki: (1.1) Panne ż, Störung ż, Defekt m; (1.2) Defekt m
• nowogrecki: (1.1) ελάττωμα n (eláttōma)
• rosyjski: (1.1) дефект
• szwedzki: (1.1) defekt w
• tybetański: (1.1) ཉེས་སྐྱོན (nyes.skyon)
• ukraiński: (1.1) дефект m
• węgierski: (1.1) defekt
• wilamowski: (1.1) defekt m; (1.2) defekt m; (1.3) defekt m
• włoski: (1.1) difetto m; (1.2) difetto m; (1.3) difetto m

źródła:

defekt (język albański)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) defekt

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

defekt (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) defekt, ustreka, wada

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	defekt	defekty
dopełniacz	defektu	defektů
celownik	defektu	defektům
biernik	defekt	defekty
wołacz	defekte	defekty
miejscownik	defektu	defektech
narzędnik	defektem	defekty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

defekt (język duński)

wymowa:

Dania: [de'fægt]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) defekt, wada, usterka

przymiotnik

(2.1) wadliwy, uszkodzony

odmiana:

(1.1) en defekt, defekten, defekter, defekterne

(2.1) defekt, defekt, defekte; nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Albinisme er en medfødt genetisk defekt. → Albinizm to wrodzony defekt genetyczny.

(2.1) Dette fjernsyn er defekt. → Ten telewizor jest uszkodzony.

(2.1) Hvordan fjerner man en brækket skrue med defekt gevind? → Jak usunąć złamany wkręt z uszkodzonym gwintem?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) fejl, mangel

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. defectus

uwagi:

źródła:

defekt (język estoński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) defekt, wada

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

defekt (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [deˈfɛkt] IPA: [deˈfɛktɐ] IPA: [deˈfɛktəstn̩]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) uszkodzony, wadliwy

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der defekte ein defekter defekter	die defekte eine defekte defekte	das defekte ein defektes defektes	die defekten defekten defekte
Gen.	słaba mieszana mocna	des defekten eines defekten defekten	der defekten einer defekten defekter	des defekten eines defekten defekten	der defekten defekten defekter
Dat.	słaba mieszana mocna	dem defekten einem defekten defektem	der defekten einer defekten defekter	dem defekten einem defekten defektem	den defekten defekten defekten
Akk.	słaba mieszana mocna	den defekten einen defekten defekten	die defekte eine defekte defekte	das defekte ein defektes defektes	die defekten defekten defekte
stopień wyższy (Komparativ) defekter- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der defektere ein defekterer defekterer die defektere eine defektere defektere das defektere ein defekteres defekteres die defekteren defekteren defektere Gen. słaba mieszana mocna des defekteren eines defekteren defekteren der defekteren einer defekteren defekterer des defekteren eines defekteren defekteren der defekteren defekteren defekterer Dat. słaba mieszana mocna dem defekteren einem defekteren defekterem der defekteren einer defekteren defekterer dem defekteren einem defekteren defekterem den defekteren defekteren defekteren Akk. słaba mieszana mocna den defekteren einen defekteren defekteren die defektere eine defektere defektere das defektere ein defekteres defekteres die defekteren defekteren defektere
stopień najwyższy (Superlativ) defektest- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der defekteste ein defektester defektester die defekteste eine defekteste defekteste das defekteste ein defektestes defektestes die defektesten defektesten defekteste Gen. słaba mieszana mocna des defektesten eines defektesten defektesten der defektesten einer defektesten defektester des defektesten eines defektesten defektesten der defektesten defektesten defektester Dat. słaba mieszana mocna dem defektesten einem defektesten defektestem der defektesten einer defektesten defektester dem defektesten einem defektesten defektestem den defektesten defektesten defektesten Akk. słaba mieszana mocna den defektesten einen defektesten defektesten die defekteste eine defekteste defekteste das defekteste ein defektestes defektestes die defektesten defektesten defekteste

przykłady:

(1.1) Der Fernseher ist defekt. → Ten telewizor jest uszkodzony.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Defekt m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

defekt (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) defekt, wada, mankament

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) popraviti defekt

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. defekten, defektíven, defektnosten

rzecz. defektnost ż, defektolog m, defektologija ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

defekt (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) defekt, uszkodzenie, wada, mankament, usterka

przymiotnik

(2.1) wadliwy, uszkodzony

odmiana:

(1.1) en defekt, defekten, defekter, defekterna

(2.1) defekt, defekt, defekta; st. wyższy defektare; st. najwyższy defektast

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

defekt (język węgierski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) defekt (uszkodzenie pojazdu)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) gumidefekt • motordefekt

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. defektus

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. defectus

uwagi:

źródła: