Przejdź do zawartości

czwarty

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

czwarty (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ˈt͡ʃfartɨ], AS: [čfarty], zjawiska fonetyczne: post. utr. dźw. ​?/i
znaczenia:

przymiotnik odliczebnikowy[1]

(1.1) od 4

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) dzień miesiąca po trzecim

rzeczownik, rodzaj żeński

(3.1) czwarta: godzina czwarta
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikczwartyczwartaczwarteczwarciczwarte
dopełniaczczwartegoczwartejczwartegoczwartych
celownikczwartemuczwartejczwartemuczwartym
biernikczwartegoczwartyczwartączwarteczwartychczwarte
narzędnikczwartymczwartączwartymczwartymi
miejscownikczwartymczwartejczwartymczwartych
wołaczczwartyczwartaczwarteczwarciczwarte
 nie stopniuje się
przykłady:
(1.1) Kwiecień to czwarty miesiąc roku w kalendarzu gregoriańskim.
(1.1) Jak wykazuje badanie, w ciągu ostatniego pół roku co czwarty pasażer czuł się niepewnie na stacji kolejowej.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) 4.
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. czwarta ż, czwartek m, czwartak m, czworak m, czworaczek mzw/mrz
licz. cztery
przedr. czwarto-
związki frazeologiczne:
czwarta władza • czwarty wymiar • czwarty do brydża • czwarty pas, karty w tas
etymologia:
W klasycznej terminologii wyraz ten jest uznawany za liczebnik porządkowy[2], za traktowaniem go jako przymiotnik przemawia m.in. fakt, że odmienia się przez przypadki, liczby i rodzaje.
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „liczebnik porządkowy” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=czwarty&oldid=8460512”