czortopchajka

czortopchajka (język polski)

czortopchajka (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌt͡ʃɔrtɔpˈxajka], AS: [čortopχai ̯ka], zjawiska fonetyczne: akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) reg. środ. slang. stary, zniszczony samochód

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	czortopchajka	czortopchajki
dopełniacz	czortopchajki	czortopchajek
celownik	czortopchajce	czortopchajkom
biernik	czortopchajkę	czortopchajki
narzędnik	czortopchajką	czortopchajkami
miejscownik	czortopchajce	czortopchajkach
wołacz	czortopchajko	czortopchajki

przykłady:

(1.1) Jego samochód to wielka klekocząca czortopchajka.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dezel, fajans, grat, gruchot, klamot, klekot, obdrapaniec, próchno, przeżytek, relikt, rupieć, rzęch, skansen, starocie, staroć, szmelc, śmieć, wrak, zabytek, złom

antonimy:

(1.1) fura, gablota, limuzyna

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) тарантас m

źródła: