cosinus

cosinus (język polski)

wykres funkcji cosinus (1.1)

wymowa:

‹kos-inus›, IPA: [kɔˈsʲĩnus], AS: [kosʹĩnus], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• nie dwuz., ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) mat. funkcja, która dla argumentu od 0 do π/2 wyraża stosunek długości przyprostokątnej przyległej do danego kąta do długości przeciwprostokątnej; zob. też cosinus w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	cosinus	cosinusy
dopełniacz	cosinusa / cosinusu	cosinusów
celownik	cosinusowi	cosinusom
biernik	cosinus	cosinusy
narzędnik	cosinusem	cosinusami
miejscownik	cosinusie	cosinusach
wołacz	cosinusie	cosinusy

przykłady:

(1.1) Cosinus jest funkcją okresową.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kosinus

antonimy:

(1.1) arcus cosinus

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kosinus mrz, cosinusoida ż, kosinusoida ż, sinus mrz, sinusoida ż

przym. kosinusowy, sinusowy, sinusoidalny

związki frazeologiczne:

etymologia:

n.łac. co- sinus → z wygięcie, zatoka

uwagi:

alternatywna pisownia: kosinus

zobacz też: sinus • cosinus (kosinus) • tangens • cotangens (kotangens) • secans (sekans) • cosecans (kosekans)

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cosine
• baskijski: (1.1) kosinu
• białoruski: (1.1) косінус m
• bułgarski: (1.1) косинус m
• duński: (1.1) cosinus w
• esperanto: (1.1) kosinuso
• francuski: (1.1) cosinus
• hiszpański: (1.1) coseno m
• norweski (bokmål): (1.1) cosinus m
• norweski (nynorsk): (1.1) cosinus m
• nowogrecki: (1.1) συνημίτονο n
• rosyjski: (1.1) косинус m
• szwedzki: (1.1) cosinus
• ukraiński: (1.1) косинус m

źródła:

cosinus (język francuski)

wymowa:

IPA: /kɔ.si.nys/

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) mat. cosinus

odmiana:

(1.1) lp lm cosinus

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

cosinus (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) mat. cosinus

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

cosinus (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) mat. cosinus

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: