centauromachia

centauromachia (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌt͡sɛ̃ntawrɔ̃ˈmaxʲja], AS: [cẽntau̯rõmaχʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• u → ł • akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mit. gr. walka centaurów z Lapitami; zob. też centauromachia w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	centauromachia
dopełniacz	centauromachii
celownik	centauromachii
biernik	centauromachię
narzędnik	centauromachią
miejscownik	centauromachii
wołacz	centauromachio

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: amazonomachia • gigantomachia • tyfonomachia • tytanomachia

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Mitologia grecka

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Centauromachy

źródła: