celebracja
Wygląd
celebracja (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) praktykowanie czegość z namaszczeniem, uroczyście
- (1.2) typ zachowania, odznaczający się przesadną pompatycznością
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik celebracja celebracje dopełniacz celebracji celebracji / przest. celebracyj[1] celownik celebracji celebracjom biernik celebrację celebracje narzędnik celebracją celebracjami miejscownik celebracji celebracjach wołacz celebracjo celebracje
- przykłady:
- (1.1) Ponad dwa miliony wiernych z całego świata wzięło udział w papieskich audiencjach i celebracjach w roku 2009 w Watykanie i Castel Gandolfo.[2]
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. celebra ż, celebrowanie n, celebrant mos, celebrantka ż, celebryt mos, celebryta mos, celebrans mos
- czas. celebrować ndk.
- przym. celebracyjny
- przysł. celebracyjnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) franc. célébration < łac. celebratio < łac. celebrō → pełnić, świętować, czcić
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) celebration
- włoski: (1.1) celebrazione ż
- źródła:
- ↑ Hasło „celebracja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ ekai.pl