Przejdź do zawartości

cantio

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

cantio (język łaciński)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pieśń, piosenka, muzyka instrumentalna[1]
(1.2) śpiew[1]
(1.3) zaklęcie magiczne[1]
odmiana:
(1.1-3) cantiō, cantiōnis (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikcantiōcantiōnēs
dopełniaczcantiōniscantiōnum
celownikcantiōnīcantiōnibus
biernikcantiōnemcantiōnēs
ablatywcantiōnecantiōnibus
wołaczcantiōcantiōnēs
przykłady:
(1.3) Luxum siquod est, hac cantione sanum fiet (…).[2] → Jeśli coś jest zwichnięte, wyleczy się to tym zaklęciem (…).
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) canticum n, carmen n
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. canticum n, cantilena ż, canor m, cantiuncula ż
czas. cano, canto, cantito
przym. canorus
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. can tio
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Hasło „cantio” w: Słownik łacińsko-polski, red. nauk. Józef Korpanty, t. 1, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 83-7195-221-X, s. 273.
  2. ↑ Kato Starszy, De agri cultura, 160
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=cantio&oldid=8095241”