bury
bury (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
przymiotnik
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
rzeczownik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bury bura bure burzy bure dopełniacz burego burej burego burych celownik buremu burej buremu burym biernik burego bury burą bure burych bure narzędnik burym burą burym burymi miejscownik burym burej burym burych wołacz bury bura bure burzy bure stopień wyższy bardziej bury przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bardziej bury bardziej bura bardziej bure bardziej burzy bardziej bure dopełniacz bardziej burego bardziej burej bardziej burego bardziej burych celownik bardziej buremu bardziej burej bardziej buremu bardziej burym biernik bardziej burego bardziej bury bardziej burą bardziej bure bardziej burych bardziej bure narzędnik bardziej burym bardziej burą bardziej burym bardziej burymi miejscownik bardziej burym bardziej burej bardziej burym bardziej burych wołacz bardziej bury bardziej bura bardziej bure bardziej burzy bardziej bure stopień najwyższy najbardziej bury przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najbardziej bury najbardziej bura najbardziej bure najbardziej burzy najbardziej bure dopełniacz najbardziej burego najbardziej burej najbardziej burego najbardziej burych celownik najbardziej buremu najbardziej burej najbardziej buremu najbardziej burym biernik najbardziej burego najbardziej bury najbardziej burą najbardziej bure najbardziej burych najbardziej bure narzędnik najbardziej burym najbardziej burą najbardziej burym najbardziej burymi miejscownik najbardziej burym najbardziej burej najbardziej burym najbardziej burych wołacz najbardziej bury najbardziej bura najbardziej bure najbardziej burzy najbardziej bure - (3.1) zob. bura
- przykłady:
- (1.1) Na błękitnym niebie zaczęły się pojawiać bure chmury, zapowiadające złą pogodę.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- w nocy wszystkie koty są bure
- etymologia:
- łac. burrus (lisiej barwy); łac. birrus (płaszcz, burka); łac. burra lub łac. bura (pilść, także ubranie z sukna birrus lub burrus); łac. burrus (ciemnorudy)[2][4], albo powiązane z tur. bur (rudawy, lisowaty) przejęte przez pośrednictwo ruskie [5]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) dark-grey, grizzly, tabby
- białoruski: (1.1) буры
- niemiecki: (1.1) graubraun, dunkelgrau, grau
- ukraiński: (1.1) бурий
- źródła:
- ↑ Hasło „bury” w: Słownik języka polskiego, red. Mieczysław Szymczak, t. I, PWN, Warszawa 1982-3, ISBN 83-01-00281-6, s. 221.
- ↑ 2,0 2,1
Hasło „bury” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 239.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Słowniczek gwary więziennej, „Język Polski” nr 10/1913, s. 297.
- ↑ Hasło „bury” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
- ↑ https://wsjp.pl/haslo/do_druku/5665/bury, Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
bury (język angielski)
[edytuj]- wymowa:
- bryt., amer.: enPR: bĕ'-ri, IPA: /ˈbɛ.ɹi/, X-SAMPA: /"bE.r\i/
- wymowa amerykańska
- homofon: berry
-
- znaczenia:
czasownik przechodni
- odmiana:
- (1) bury, buried, buried, buries, burying
- przykłady:
- (1.1) No parent should ever have to bury their own children. → Żaden rodzic nie powinien być zmuszony chować własne dzieci.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) inter
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- bury the hatchet • bury one's head in the sand
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „bury” w: Tadeusz Grzebieniowski, Langenscheidt Polish Pocket Dictionary, Langenscheidt, 1990, ISBN 9780887291098, s. 63.