burke

burke (język angielski)

wymowa:

enPR: bûrk, IPA: /bɜː(ɹ)k/, X-SAMPA: /bUrk/

wymowa amerykańska

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) bryt. tłumić, zatajać

(1.2) bryt. zamordować przez uduszenie

odmiana:

(1.1-2) burke, burked, burked, burkes, burking

przykłady:

(1.1) His love affair was burked. → Jego romans został zatajony.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) conceal, hush up, smother, suppress

(1.2) smother, stifle, strangle, throttle

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) kill, murder

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

Od nazwiska Williama Burke'a, który w 1828 r. wraz z Williamem Hare'em zamordował przez uduszenie szesnaście osób w celu odsprzedania ich ciał pobliskiej szkole anatomii.

uwagi:

źródła: