Przejdź do zawartości

bubek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bubek (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ˈbubɛk], AS: [bubek] ​?/i
podział przy przenoszeniu wyrazu: bu•bek[1]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) lekcew. pogard. niepoważny mężczyzna o wygórowanej opinii na swój temat

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) karc. walet
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikbubekbubki
dopełniaczbubkabubków
celownikbubkowibubkom
biernikbubkabubków
narzędnikbubkiembubkami
miejscownikbubkububkach
wołaczbubkububki
ndepr. M. i W. lm: (ci) bubkowie
(2.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikbubekbubki
dopełniaczbubkabubków
celownikbubkowibubkom
biernikbubkabubki
narzędnikbubkiembubkami
miejscownikbubkububkach
wołaczbubkububki
przykłady:
(1.1) To skończony bubek, myśli, że świat kręci się wyłącznie wokół niego.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zarozumialec, pyszałek, ważniak, megaloman, pępek świata
(2.1) walet; pot. jopek, wacek; posp. dupek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bubkowatość ż
przym. bubkowaty
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Bube[2]
uwagi:
tłumaczenia:
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: walet
źródła:
  1. ↑ Hasło „bubek” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 102.
  2. ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 39.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=bubek&oldid=7694158”