Przejdź do zawartości

brzdąc

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

brzdąc (język polski)

[edytuj]
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

(1.1) pieszcz. pot. małe dziecko
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikbrzdącbrzdące
dopełniaczbrzdącabrzdąców
celownikbrzdącowibrzdącom
biernikbrzdącabrzdąców / brzdące[1]
narzędnikbrzdącembrzdącami
miejscownikbrzdącubrzdącach
wołaczbrzdącubrzdące
przykłady:
(1.1) W piaskownicy siedział mały brzdąc.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) berbeć, dzieciak, malec, maluch, skrzat; gw. (Śląsk Cieszyński) pyrtek
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) dziecko
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Hasło „brzdąc” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 95 i 96.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=brzdąc&oldid=8008844”