brutto

brutto (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbrutːɔ], AS: [bru•to], zjawiska fonetyczne: gemin. ​

znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) bez potrąceń

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) środ. kolej. pociąg towarowy

odmiana:

(1.1) nieodm.

(2.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	brutto
dopełniacz	brutta
celownik	brutcie
biernik	brutto
narzędnik	bruttem
miejscownik	brutcie
wołacz	brutto

przykłady:

(1.1) Cena liczona brutto.

(2.1) Spalinówka z ciężkim bruttem przejechała właśnie przez Bydgoszcz Główną.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1, 2.1) netto

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. brutto

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) gross
• arabski: (1.1) إجمالي
• białoruski: (1.1) брута
• bułgarski: (1.1) бруто
• duński: (1.1) brutto, bto.
• esperanto: (1.1) brutte, malnete
• fiński: (1.1) brutto
• niemiecki: (1.1) brutto
• rosyjski: (1.1) брутто
• szwedzki: (1.1) brutto

źródła:

brutto (język fiński)

wymowa:

znaczenia:

przysłówek

(1.1) brutto

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) netto

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

brutto (język niemiecki)

wymowa:

​

znaczenia:

przysłówek

(1.1) ekon. hand. brutto

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

brutto (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) brutto

przysłówek

(2.1) brutto, bez potrąceń

odmiana:

(1.1) ett brutto, bruttot, blm

(2.1) nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

bruttonationalprodukt • bruttopris • bruttovinst

synonimy:

antonimy:

netto

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

brutto (język włoski)

wymowa:

IPA: /ˈbrut.to/, ​

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) brzydki, nieładny, szpetny

(1.2) (o pogodzie, niebie) brzydki, pochmurny

(1.3) zły, podły, nikczemny

(1.4) brzydki, niebezpieczny

(1.5) trudny, nieprzyjemny

(1.6) (wzmacnia rzeczownik)

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) brzydota, szpetota

(2.2) pochmurna, brzydka pogoda

(2.3) brzydal

odmiana:

(1.1-6) lp brutto m, brutta ż; lm brutti m, brutte ż

(2.1-2) lp brutto; blm

(2.3) lp brutto; lm brutti

przykłady:

(1.6) Brutto bugiardo, fuori di qui! → Podły kłamco, wynoś się stąd!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) goffo, disarmonico, sproporzionato, deforme, mostruoso, malfatto, sgraziato, antiestetico, orrido, orrendo, orribile, orripilante, schifoso, sgradevole, immondo, grottesco, abominevole, disgustoso, stomachevole, ripugnante, ributtante

(1.2) nuvoloso, piovoso, piovigginoso

(1.3) immorale, ignobile, abietto, spregevole

(1.4) dannoso, pericoloso

(1.5) difficile, spiacevole, duro, scomodo, rigido, pesante, sfavorevole

(2.1) bruttezza, bruttura, sgradevolezza, difetto

(2.2) grigio, nuvolo

antonimy:

(1.1) bello, meraviglioso, incantevole, affascinante, attraente, seducente, elegante

(1.2) chiaro, sereno

(1.3) morale, nobile, pregevole, buono

(1.5) facile, comodo, confortevole

(2.1) bellezza, gradevolezza

(2.2) bello

(2.3) bello

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bruttezza ż, bruttura ż

czas. bruttare

związki frazeologiczne:

brutto come il peccato → brzydki jak grzech (śmiertelny)

di brutto → bardzo, dużo, mocno, jak cholera

fare una brutta figura → dać plamę / ośmieszyć się

il diavolo non è così brutto come lo si dipinge → nie taki diabeł straszny, jak go malują

passare un brutto quarto d'ora → przeżyć ciężkie chwile

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks: Włoski - Cechy fizyczne

źródła: