brilliant

brilliant (język angielski)

wymowa:

wymowa amerykańska

IPA: /'bɹɪljənt/

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) błyszczący, świecący, roziskrzony

(1.2) wspaniały, wyjątkowy, oszałamiający

(1.3) błyskotliwy, genialny, bardzo inteligentny

odmiana:

przykłady:

(1.1) We were taking a walk among brilliant lights on the promenade. → Spacerowaliśmy pośród roziskrzonych latarni na promenadzie.

(1.2) The actor's performance in the play was simply brilliant. → Gra tego aktora w sztuce była wprost oszałamiająca.

(1.3) She is a brilliant scientist. → Ona jest błyskotliwym naukowcem.

składnia:

kolokacje:

(1.3) brilliant idea → genialny pomysł

synonimy:

(1.1) glittering, shinig, sparkling

(1.2) excellent, exceptional, magnificent, marvellous, superb

(1.3) ingenious

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. brilliance, brilliancy

przysł. brilliantly

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. brillant

uwagi:

źródła: