Przejdź do zawartości

bojowiec

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bojowiec (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) polit. członek organizacji bojowej[1] niemającej charakteru wojskowego

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) zootechn. kura o silnej budowie, której samce używane do walk kogutów[2]; zob. też bojowce w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(1.1) 30 kwietnia 1943 r. - Władysław Gaik „Krzaczek” z GL oraz łącznik ŻOB Tobiasz Szejngut „Tadekdrogą przez kanały miejskie wyprowadzili z getta do Łomianek grupę 40 bojowców[4].
(2.1) Bojowce w Polsce stają się bardzo popularnym gatunkiem kur hodowlanych[5].
składnia:
kolokacje:
(1.1) bojowiec PPS / ŻOB / ETApepeesowski / żydowski / baskijski bojowiec
(2.1) bojowiec indyjski / malajski
synonimy:
(1.1) bojownik
antonimy:
hiperonimy:
(2.1) kura
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bój m, bojówka ż, bojówki nmos, bojówkarz m, bojówkarka ż, bojownik m, bojowniczka ż, bojownica ż, bojowanie n
czas. bojować ndk.
przym. bojowy, bojówkarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. bój -owiec
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: bojownik
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „bojowiec” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „bojowiec” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  4. Kartki z dziejów Żydów warszawskich, Karol Mórawski, 1993 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  5. Portal hodowców ptaków ozdobnych, www.ptakiozdobne.pl