Przejdź do zawartości

blatte

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
blatte (1.1)
wymowa:
IPA/blat/ ?/i wymowa paryska?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ent. karaluch[1]
odmiana:
(1.1) lp blatte; lm blattes
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Jolanta Sikora Penazzi, Krystyna Sieroszewska, Popularny słownik francusko-polski polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2010, ISBN 978-83-214-1462-1, s. 89.
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) slang. obraź. osoba osiedlona w Szwecji, a pochodząca spoza Europy, zwł. taka, która nie jest zasymilowana w szwedzkim społeczeństwie[1]
odmiana:
(1.1) en blatte, blatten, blattar, blattarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) svenne
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
Prawdopodobnie od 1967r. Pochodzenie niejasne. Według jednej hipotezy może pochodzić od szw. bladdra, daw. szw. blattrabredzić[1]
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Svensk Wiki, hasło "Blatte", czytane 2019-02-25