blacharz
Wygląd
blacharz (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) rzem. rzemieślnik wytwarzający lub naprawiający przedmioty z blachy
- (1.2) rzem. rzemieślnik naprawiający karoserię samochodową
- (1.3) reg. pot. milicjant, policjant
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik blacharz blacharze dopełniacz blacharza blacharzy / rzad. blacharzów[1] celownik blacharzowi blacharzom biernik blacharza blacharzy / rzad. blacharzów narzędnik blacharzem blacharzami miejscownik blacharzu blacharzach wołacz blacharzu blacharze
- przykłady:
- (1.1) Św. Piotr, pierwszy papież, jest patronem m.in. diecezji w Rzymie, wielu, także polskich miast oraz blacharzy, budowniczych mostów, kowali, kamieniarzy, marynarzy, rybaków i zegarmistrzów[2].
- (1.2) Niech blacharz sprawdzi ci to podwozie.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) rzemieślnik
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. blaszka ż, blacharka ż, blacha ż, blachara ż, blacharstwo n, blachy lm nmos
- przym. blacharski, blaszany
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) tinman, tinsmith, whitesmith; (1.2) car tinsmith
- białoruski: (1.1) бляхар m
- interlingua: (1.2) carrossero
- łaciński: (1.1) bractearius m
- niemiecki: (1.1) Spengler; (1.2) Autoschlosser m
- portugalski: (1.1) latoeiro m, funileiro m
- słowacki: (1.1) klampiar m; (1.2) autoklampiar
- węgierski: (1.1) bádogos
- włoski: (1.1) lattoniere m; (1.2) carrozziere m
- źródła:
- ↑ Hasło „blacharz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ z Internetu