biegle
Wygląd
biegle (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
przysłówek sposobu
- (1.1) z łatwością
- (1.2) ze znajomością rzeczy
- przykłady:
- (1.1) Był nie tylko mistrzem gry na flugelhornie, grał również biegle na fortepianie.
- (1.2) Wszyscy policjanci mówili biegle po niemiecku z austriackim akcentem[1].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) płynnie, poprawnie, sprawnie, wprawnie
- (1.2) doskonale, profesjonalnie, rzeczowo, zawodowo
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bieg mrz, biegacz mos, biegaczka ż, bieganina ż, biegłość ż, biegły mos, biegówka ż
- czas. biec ndk., biegać ndk., biegnąć ndk.
- przym. biegły, biegowy
- przysł. biegiem
- wykrz. biegiem
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) fluently, proficiently
- białoruski: (1.1) бегла; (1.2) бегла
- francuski: (1.1) couramment; (1.2) parfaitement
- jidysz: (1.1) ווי אַ מיזמור (wi a mizmer)
- niemiecki: (1.1) fließend; (1.2) perfekt
- źródła:
- ↑ Marek Krajewski, Koniec świata w Breslau, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.