Przejdź do zawartości

białaczka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

białaczka (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[bʲjaˈwat͡ʃka], AS[bʹi ̯au̯ačka], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. nadmierne wytwarzanie białych krwinek; zob. też białaczka w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Zdiagnozowanie białaczki wymaga specjalistycznych badań krwi obejmujących badanie komórek krwi w szpiku i krwi obwodowej.[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) białaczka limfatyczna / limfoblastyczna / szpikowa • białaczka przewlekła / ostra • białaczka promielocytowacierpieć / chorować / zachorować na białaczkę
synonimy:
(1.1) leukemia, leukoza
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) choroba
hiponimy:
(1.1) białaczka ostra limfatyczna, białaczka ostra szpikowa, białaczka przewlekła szpikowa, białaczka przewlekła limfatyczna
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. białaczkowy, białaczkotwórczy
czas. bielić
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. z Internetu [1]