Przejdź do zawartości

bezrobocie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bezrobocie (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ˌbɛzrɔˈbɔt͡ɕɛ], AS: [bezroboće], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) ekon. stan, w którym część osób zdolnych do pracy i chcących ją podjąć nie może jej znaleźć; zob. też bezrobocie w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikbezrobocie
dopełniaczbezrobocia
celownikbezrobociu
biernikbezrobocie
narzędnikbezrobociem
miejscownikbezrobociu
wołaczbezrobocie
przykłady:
(1.1) W Poznaniu jest najniższe bezrobocie w kraju.
(1.1) W Hiszpanii jest najwyższe bezrobocie wśród państw UE.
składnia:
kolokacje:
(1.1) bezrobocie wynosi 5% (pięć procent/procentów) = 5% ludności nie ma pracy • stopa bezrobocia • pot. iść na bezrobocie = stawać się bezrobotnym, tracić pracę
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. bezrobotny
rzecz. bezrobotny m, bezrobotna ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. bez- robota (robić)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=bezrobocie&oldid=8463104”