Przejdź do zawartości

bazgrać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bazgrać (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˈbazɡrat͡ɕ], AS[bazgrać] ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. nabazgrać)

(1.1) pot. pisać niestarannie i niewyraźnie
odmiana:
(1.1) bazgrzę / bazgram, bazgrz / bazgraj[1][2][3]; koniugacja IX lub koniugacja I
przykłady:
(1.1) Tak sobie bazgrzępokazała blok z geometrycznym deseniem[4].
(1.1) W ogólnej sali dla użytku artystów i dla zwabienia publiczności rozpięto szerokie płótno, na którym każdy, kto chciał, mógł wypisywać i bazgrać, co mu przyszło do głowy[5].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bazgrolić, gryzmolić, pisać jak kura pazurem
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bazgracz m, bazgrała m, bazgroły nmos, bazgranie n
czas. bazgrolić ndk., nabazgrać dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „bazgrać” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „bazgrać” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „bazgrać” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  4. Wojciech Żukrowski, Kamienne tablice, 1966, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  5. Artur Hutnikiewicz, Młoda Polska, 1994, Narodowy Korpus Języka Polskiego.