Przejdź do zawartości

bankiet

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
bankiet (1.1)
wymowa:
IPA[ˈbãŋcɛt], AS[bãŋḱet], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-nk-  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wystawne, uroczyste przyjęcie
(1.2) gw. (Bukowina) zabawa organizowana na zakończenie szkoły[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Prezydent urządził bankiet.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) wypusknoj[1]
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) przyjęcie
(1.2) impreza, zabawa
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bankietowicz m, bankietnik m, bankietowiczka ż, bankietowanie n, bankietówka ż
czas. bankietować ndk.
przym. bankietowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. banquet < wł. banchetto[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Zbigniew Greń, Helena Krasowska, Słownik górali polskich na Bukowinie, SOW, Warszawa 2008, s. 29; dostęp: 24 października 2018.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „bankiet” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.