błonnik
błonnik (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) biol. biochem. odgrywający ważną rolę w prawidłowym funkcjonowaniu przewodu pokarmowego kompleks substancji pochodzenia roślinnego nieulegający trawieniu przez enzymy przewodu pokarmowego człowieka i zwierząt monogastrycznych; zob. też błonnik w Wikipedii
- (1.2) chem. związek organiczny z grupy polisacharydów
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik błonnik dopełniacz błonnika celownik błonnikowi biernik błonnik narzędnik błonnikiem miejscownik błonniku wołacz błonniku
- przykłady:
- (1.1) Osoby stosujące dietę wegetariańską spożywają więcej węglowodanów złożonych, a co za tym idzie więcej błonnika pokarmowego niż osoby odżywiające się w sposób tradycyjny. Spożywanie zalecanej ilości błonnika zmniejsza ryzyko powstania przewlekłych zaparć, uchyłkowatości jelit, raka jelita grubego i hemoroidów.[1]
- (1.1) Mąka razowa zawiera więcej błonnika niż biała.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) włókno pokarmowe
- (1.2) celuloza
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) dietary fiber
- arabski: (1.1) ألياف غذائية lm, ليف m
- baskijski: (1.1) zuntz
- czeski: (1.1) vláknina ż
- duński: (1.1) kostfiber w, fiber w
- estoński: (1.1) kiudaine, kiudained
- francuski: (1.1) fibre alimentaire
- hiszpański: (1.1) fibra alimentaria ż; (1.2) celulosa ż
- kaszubski: (1.1) błónnik m; (1.2) błónnik m
- kataloński: (1.1) fibra alimentària ż, fibra cel·lulosa ż
- niemiecki: (1.1) Ballaststoff m
- nowogrecki: (1.1) διαιτητική ίνα ż, άπεπτη φυτική ίνα ż; (1.2) κυτταρίνη ż
- portugalski: (1.1) fibra dietética ż, fibra alimentar ż
- rosyjski: (1.1) клетчатка ż
- słowacki: (1.1) vláknina ż
- węgierski: (1.1) rost
- włoski: (1.1) fibra alimentare ż
- źródła: