arogancja
arogancja (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pewność siebie połączona z lekceważeniem innych, odnoszenie się do kogoś z nonszalancją, wywyższanie się
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik arogancja dopełniacz arogancji celownik arogancji biernik arogancję narzędnik arogancją miejscownik arogancji wołacz arogancjo
- przykłady:
- (1.1) Odnosił się do współpracowników z wyjątkową arogancją, nic dziwnego, że nikt go nie lubił.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) zuchwalstwo, impertynencja, buta, tupet, bezczelność, hucpa
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- arogancja władzy
- etymologia:
- łac. arrogantia[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) arrogance, hauteur
- arabski: (1.1) شموخ, جبر
- białoruski: (1.1) нахабства n, нахабнасць ż
- birmański: (1.1) မာန
- czeski: (1.1) arogance ż, domýšlivost ż
- duński: (1.1) arrogance w
- fiński: (1.1) arroganssi
- francuski: (1.1) arrogance ż
- gudźarati: (1.1) અભિમાન
- hebrajski: (1.1) יהירות ż
- hiszpański: (1.1) arrogancia ż
- ido: (1.1) arogemeso
- jidysz: (1.1) גאווה ż (gajwe), גדלות n (gadles), אַראָגאַנץ ż (aroganc)
- kataloński: (1.1) arrogància ż
- malgaski: (1.1) angiangy
- niderlandzki: (1.1) aanmatiging
- niemiecki: (1.1) Arroganz ż, Überheblichkeit ż
- norweski (bokmål): (1.1) arroganse m
- norweski (nynorsk): (1.1) arroganse m
- nowogrecki: (1.1) αλαζονεία ż, αλαζονία ż
- pali: (1.1) ahaṃkāra
- pendżabski: (1.1) ਮਾਣ m
- portugalski: (1.1) arrogância ż
- rumuński: (1.1) aroganță ż
- słowacki: (1.1) arogancia ż
- szwedzki: (1.1) arrogans w
- turecki: (1.1) kibir
- włoski: (1.1) arroganza ż, prepotenza ż
- źródła:
- ↑ Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem, cz. 1, Rzeczpospolita, Warszawa 2007, ISBN 978-83-60688-78-6, s. 45.