antykwa

antykwa (język polski)

antykwa (1.1)

wymowa:

IPA: [ãnˈtɨkfa], AS: [ãntykfa], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) druk. krój pisma drukarskiego o pionowym rysunku liter i zaokrąglonych brzegach; zob. też antykwa w Wikipedii

(1.2) druk. pismo drukowane niepochylone (w przeciwieństwie do kursywy)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	antykwa
dopełniacz	antykwy
celownik	antykwie
biernik	antykwę
narzędnik	antykwą
miejscownik	antykwie
wołacz	antykwo

przykłady:

(1.2) W przypisie imię i nazwisko autora piszemy antykwą, a tytuł książki kursywą.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.2) kursywa

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. antykwariusz mos, antykwarnia ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. antiquus → dawny

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) antiqua; (1.2) print
• białoruski: (1.1) антыква ż
• bułgarski: (1.1) антиква ż
• rosyjski: (1.1) антиква ż
• węgierski: (1.1) antikva

źródła: