anklage

anklage (język duński)

wymowa:

(1.1) Dania: [ˈanˌkla·jə]

(2.1) Dania: [ˈanˌklaˀjə]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) oskarżenie, zarzut

czasownik przechodni

(2.1) oskarżać

odmiana:

(1.1) en anklage, anklagen, anklager, anklagerne

(2.1) at anklage, anklager, anklagede, anklaget

przykłady:

(1.1) De franske politikere afviser alle anklager om racisme. → Francuscy politycy odrzucają wszelkie zarzuty o rasizm.

(2.1) Han anklagede fagforeningen for at benytte sig af ’stalinistiske metoder’ i kampen mod østeuropæisk arbejdskraft. → Oskarżył on związek zawodowy o stosowanie „stalinowskich metod” w walce ze wschodnioeuropejską siłą roboczą.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) beskyldning, tiltale, sigtelse

(2.1) beskylde

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Anklage

uwagi:

źródła: