anakolut
anakolut (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik anakolut anakoluty dopełniacz anakolutu anakolutów celownik anakolutowi anakolutom biernik anakolut anakoluty narzędnik anakolutem anakolutami miejscownik anakolucie anakolutach wołacz anakolucie anakoluty
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. ἀνακόλουθον (anakòlouthos)[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) anacoluthon
- baskijski: (1.1) anakoluto
- czeski: (1.1) anakolut
- duński: (1.1) anakoluti w
- hiszpański: (1.1) anacoluto m
- niemiecki: (1.1) Anakoluth m/n, Satzbruch m
- norweski (bokmål): (1.1) anakoluti m
- norweski (nynorsk): (1.1) anakoluti m
- nowogrecki: (1.1) ανακόλουθο n
- rosyjski: (1.1) анаколуф
- słowacki: (1.1) anakolút m
- szwedzki: (1.1) anakolut w
- źródła:
- ↑ Z punktu widzenia kultury języka anakolut jest błędem językowym, jednak w mowie potocznej może nie być postrzegany jako błąd, lecz jako jeden z wyznaczników stylu potocznego. Por. Paweł Rybszleger, Formy anakolutu w mówionym języku polskim i niemieckim na przykładzie rozmów medialnych, „Kontakty językowe i kulturowe w Europie”, 2007, s. 198, 199.
- ↑ Paweł Rybszleger, Formy anakolutu w mówionym języku polskim i niemieckim na przykładzie rozmów medialnych, „Kontakty językowe i kulturowe w Europie”, 2007, s. 198.
anakolut (język czeski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik anakolut anakoluty dopełniacz anakolutu anakolutů celownik anakolutu anakolutům biernik anakolut anakoluty wołacz anakolute anakoluty miejscownik anakolutu anakolutech narzędnik anakolutem anakoluty
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: