Przejdź do zawartości

alimenty

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

alimenty (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i, IPA[ˌalʲĩˈmɛ̃ntɨ], AS[alʹĩmnty], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) praw. regularne, obligatoryjne świadczenia, na ogół pieniężne, na rzecz osób fizycznych, do których zobowiązywane na drodze prawnej inne osoby fizyczne; zob. też alimenty w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blp;
przykłady:
(1.1) Joanna długo sądziła się z byłym mężem o alimenty.
(1.1) Udało się to Marlenie, która dziś w internecie radzi nie tylko, jak złapać na dziecko, ale jak potem wywalczyć wysokie alimenty[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) wywalczyć alimenty • wysokie / niskie alimenty
synonimy:
(1.1) alimenta
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. alimenta nmos, alimentator mos, alimenciarz mos, alimentariusz mos, alimentariuszka ż, alimentacja ż, alimentowanie n
czas. alimentować ndk.
przym. alimentacyjny, alimentowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Alimente < łac. alimentumżywność[2]
uwagi:
zob. też alimenty w Wikicytatach
tłumaczenia:
źródła:
  1. wprost.pl
  2. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 25.

alimenty (język czeski)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, liczba mnoga

(1.1) alimenty
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, liczba mnoga

(1.1) praw. adm. alimenty[1]
odmiana:
(1.1) blp
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) výživné
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. alimentácia ż
przym. alimentačný
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „alimenty” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.