acz

acz (język polski)

wymowa:

​, IPA: [at͡ʃ], AS: [ač]

znaczenia:

spójnik

(1.1) przest. książk. spójnik wyrażający łączność treści przeciwstawnych lub znacznie różniących się

(1.1.1) … może łączyć dwa zdania podrzędnie złożone, także gdy zdanie podrzędne jest wtrącone

(1.1.2) … może wprowadzać wyrażenie uzupełniające lub wtrącone

(1.1.3) … może łączyć części zdania, przede wszystkim okoliczniki lub przydawki

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

(1.1.1) W kościele w miasteczku Turku jest dzwonek, który acz nie ma najmniejszej skazy ani znaku uszkodzenia, przecież żadnego nie wydaje głosu.

(1.1.2) I na ten warunek, acz z wielkim bólem, zgodziłbym się.

(1.1.2) Tymczasem popiół, acz w małej ilości, zaczynał już padać na nasze głowy.

(1.1.3) Było gorąco, więc kucharka zarzuciła przezroczysty fartuch na barchanowe gacie i przybrudzony, acz koronkowy stanik.

(1.1.3) Tak sterczą nad piastowskimi grodami, • Jak nad ogromną, acz próżną mogiłą, • Okrągłe wieże, zębate z czubami, (…)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) aczkolwiek, ale, choć, jednak

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

mądrość przychodzi z laty, acz nie każdy mądry, kto brodaty (sic!)

etymologia:

prasł. *ače < prasł. *a *če, por. pol. a oraz bułg. че (cze), łac. que, gr. τε (te) < praindoeur. *k^u̯e

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) although, though, albeit
• duński: (1.1) dog
• francuski: (1.1) bien que
• islandzki: (1.1) þó að, þótt
• niemiecki: (1.1) obwohl, obgleich, obschon
• rosyjski: (1.1) хоть
• serbski: (1.1) иако, мада, премда
• szwedzki: (1.1) fastän
• ukraiński: (1.1) хоча́

źródła: