Ziębice

Ziębice (język polski)

Ziębice (1.1)

wymowa:

IPA: [ʑɛ̃mˈbʲit͡sɛ], AS: [źẽmbʹice], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę  ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie ząbkowickim; zob. też Ziębice w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	Ziębice
dopełniacz	Ziębic
celownik	Ziębicom
biernik	Ziębice
narzędnik	Ziębicami
miejscownik	Ziębicach
wołacz	Ziębice

przykłady:

(1.1) Sygnotariuszami porozumienia pomiędzy Ziębicami a Jaromierzem byli dr Pavel Mertlik ówczesny starosta Jaromierza i Ryszard Nowak – ówczesny burmistrz Ziębic.

(1.1) W muzeum w Ziębicach prezentowana jest kolekcja żelazek.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Ziębicach • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Ziębic • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Ziębic • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Ziębic • mieszkaniec / mieszkanka Ziębic • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Ziębicach • pochodzić z Ziębic • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Ziębic

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ziębiczanin mos, ziębiczanka ż

przym. ziębicki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) Zubice, przest. Minstrberk m
• niemiecki: (1.1) Münsterberg m

źródła: