Windhuk
Windhuk (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki lub męskorzeczowy, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Windhuk Windhuki dopełniacz Windhuku[1] Windhuków celownik Windhukowi Windhukom biernik Windhuk Windhuki narzędnik Windhukiem Windhukami miejscownik Windhuku[1] Windhukach wołacz Windhuku Windhuki
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Windhuku • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Windhuku • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Windhuku • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Windhuku • mieszkaniec / mieszkanka Windhuku • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Windhuku • pochodzić z Windhuku • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Windhuku
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Windhoek
- arabski: (1.1) ويندهوك
- bułgarski: (1.1) Виндхук m
- hiszpański: (1.1) Windhoek
- koreański: (1.1) kor. płd. 빈트후크, kor. płn. 윈드후크
- nowogrecki: (1.1) Βίντχουκ n
- słowacki: (1.1) Windhoek m
- szwedzki: (1.1) Windhoek n
- ukraiński: (1.1) Віндгук m
- włoski: (1.1) Windhoek ż
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 30.