Wehrmacht

Wehrmacht (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) hist. wojsk. w latach 1935-1946 całość wojsk III Rzeszy, wraz z marynarką i lotnictwem, z wyłączeniem jednak jednostek Waffen-SS; zob. też Wehrmacht w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Wehrmacht	Wehrmachty
dopełniacz	Wehrmachtu	Wehrmachtów
celownik	Wehrmachtowi	Wehrmachtom
biernik	Wehrmacht	Wehrmachty
narzędnik	Wehrmachtem	Wehrmachtami
miejscownik	Wehrmachcie	Wehrmachtach
wołacz	Wehrmachcie	Wehrmachty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wehrmachtowiec mos, wermachtowiec mos

przym. wehrmachtowski, wermachtowski

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Wehrmacht → siła zbrojna

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) вермахт m
• niemiecki: (1.1) Wehrmacht ż
• rosyjski: (1.1) вермахт m

źródła:

Wehrmacht (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ˈveːɐ̯maχt]

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. wojsk. Wehrmacht

odmiana:

(1.1)blm

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	die Wehrmacht
dopełniacz	der Wehrmacht
celownik	der Wehrmacht
biernik	die Wehrmacht

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Streitkraft

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: