Walencja
Walencja (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Walencja dopełniacz Walencji celownik Walencji biernik Walencję narzędnik Walencją miejscownik Walencji wołacz Walencjo
- przykłady:
- (1.1) W przypadkowym porządku możemy wymienić kilka miast, jak Sewilla, Walencja czy Barcelona.
- (1.2) Paella jest typowym daniem regionu Walencji.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Walencji • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Walencji • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Walencji • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Walencji • mieszkaniec / mieszkanka Walencji • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Walencji • pochodzić z Walencji • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Walencji
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.2) Hiszpania
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. walencjanin mos, walencjanka ż, Walencjanin mos, Walencjanka ż
- przym. walencki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Valencia
- baskijski: (1.1) Valentzia
- białoruski: (1.1) Валенсія ż; (1.2) Валенсія ż
- bułgarski: (1.1) Валенсия ż
- czeski: (1.1) Valencie ż; (1.2) Valencie ż
- esperanto: (1.2) Valencujo, Valencio, Valencilando
- francuski: (1.1) Valence
- hiszpański: (1.1) Valencia
- kataloński: (1.1) València
- niemiecki: (1.1) Valencia n; (1.2) Valencia n
- nowogrecki: (1.1) Βαλένθια ż
- rosyjski: (1.1) Валенсия ż; (1.2) Валенсия ż
- słowacki: (1.1) Valencia ż
- ukraiński: (1.1) Валенсія ż; (1.2) Валенсія ż
- źródła: