Vorbehalt

Vorbehalt (język niemiecki)

wymowa:

​

lp IPA: [ˈfoːɐ̯bəˌhalt] lm IPA: [ˈfoːɐ̯bəˌhaltə]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zastrzeżenie, warunek

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Vorbehalt	die Vorbehalte
dopełniacz	des Vorbehalts des Vorbehaltes	der Vorbehalte
celownik	dem Vorbehalt	den Vorbehalten
biernik	den Vorbehalt	die Vorbehalte

przykłady:

(1.1) Die Ware wurde ohne Vorbehalt angenommen. → Towar został przyjęty bez zastrzeżeń.

składnia:

kolokacje:

(1.1) ohne / mit / unter Vorbehalt • stiller / innerer Vorbehalt • Vorbehalte haben / anmelden

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. vorbehalten

przym. vorbehaltlich, vorbehältlich

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: