Twerca
Twerca (język polski)
[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. hydrol. rzeka w Rosji, lewy dopływ Wołgi, do której wpada na terenie miasta Twer[1][2]; zob. też Twerca w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Twerca Twerce dopełniacz Twercy Twerc celownik Twercy Twercom biernik Twercę Twerce narzędnik Twercą Twercami miejscownik Twercy Twercach wołacz Twerco Twerce
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Twercy • nad Twercą • Twerca wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Twercy • pływać / płynąć Twercą
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) rzeka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) Цверца
- czeski: (1.1) Tverca
- francuski: (1.1) Tvertsa
- hiszpański: (1.1) Tvertsá
- kataloński: (1.1) Tvertsà
- litewski: (1.1) Tverca
- niemiecki: (1.1) Twerza
- rosyjski: (1.1) Тверца ż
- ukraiński: (1.1) Тверця ż
- włoski: (1.1) Tverca
- źródła:
