TIR

TIR (język polski)

TIR (1.2)

wymowa:

‹tir›, IPA: [tʲir], AS: [tʹir], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju męskorzeczowego

(1.1) log. konwencja o międzynarodowym transporcie drogowym; zob. też TIR w Wikipedii

(1.2) samochód poruszający się w ruchu międzynarodowym w ramach konwencji TIR (1.1)

(1.3) pot. każda duża ciężarówka

odmiana:

(1.1) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	TIR	TIR
dopełniacz	TIR	TIR
celownik	TIR	TIR
biernik	TIR	TIR
narzędnik	TIR	TIR
miejscownik	TIR	TIR
wołacz	TIR	TIR

(1.2-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	TIR	TIR-y
dopełniacz	TIR-a	TIR-ów
celownik	TIR-owi	TIR-om
biernik	TIR	TIR-y
narzędnik	TIR-em	TIR-ami
miejscownik	TIR-ze	TIR-ach
wołacz	TIR-ze	TIR-y

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.3) tir

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tir m, tirowiec m, tirówka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) franc. TIR

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

TIR (język francuski)

wymowa:

znaczenia:

skrótowiec w funkcji rzeczownika

(1.1) transport international routier → międzynarodowy transport drogowy

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: