Pekin
Pekin (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Pekin Pekiny dopełniacz Pekinu Pekinów celownik Pekinowi Pekinom biernik Pekin Pekiny narzędnik Pekinem Pekinami miejscownik Pekinie Pekinach wołacz Pekinie Pekiny
- przykłady:
- (1.1) Podczas ferii zimowych mieszkaliśmy w najdroższym hotelu w Pekinie.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Pekinie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Pekinu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Pekinu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Pekinu • mieszkaniec / mieszkanka Pekinu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Pekinie • pochodzić z Pekinu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Pekinu
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- abchaski: (1.1) Беиӡин (Beidzin), Пекин (Pekin)
- afrykanerski: (1.1) Beijing, Peking
- albański: (1.1) Pekin m
- amharski: (1.1) ፔኪንግ (peking)
- angielski: (1.1) Beijing
- arabski: (1.1) بكين, egip. arab. بيكين
- aragoński: (1.1) Pekín m
- asturyjski: (1.1) Beixín, Pekín m
- azerski: (1.1) Pekin / Пекин / پئکین
- baskijski: (1.1) Pekin, Beijing
- baszkirski: (1.1) Пекин / Pekin
- bengalski: (1.1) বেইজিং (beijiṃ), পিকিং (pikiṃ)
- białoruski: (1.1) Пекін m (Piekin)
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) Пэкін m (Pekin)
- birmański: (1.1) ပေကျင်း (pe-kyang:), ပီကင်း (pikang:)
- bośniacki: (1.1) Peking / Пекинг / پەقٖىنغ m
- bretoński: (1.1) Pekin m
- bułgarski: (1.1) Пекин m (Pekin)
- buriacki: (1.1) Бээжэн (Bääžän)
- chiński standardowy: (1.1) 北京 (běijīng), 北京市 (běijīngshì)
- chorwacki: (1.1) Peking m
- czeski: (1.1) Peking m
- dolnoniemiecki: (1.1) Peking n
- esperanto: (1.1) Pekino
- estoński: (1.1) Peking
- fiński: (1.1) Peking
- francuski: (1.1) Pékin m, Beijing m
- gruziński: (1.1) პეკინი (ṗeḳini)
- gudźarati: (1.1) બેઇજીંગ (beijīṃg), બિજિંગ (bijiṃg)
- hebrajski: (1.1) בייג׳ין ż (beyjīn), בייג׳ינג ż (beyjīng)
- hindi: (1.1) बेजिंग m (bejiṃg), बेजींग m (bejīṃg), बेइजिन्ग m (beijing), बेइजिंग m (beijiṃg), पेकिंग m (pekiṃg), पिकिंग m (pikiṃg), पेकिङ m (pekiṅ)
- hiszpański: (1.1) Pekín m
- interlingua: (1.1) Peking
- irlandzki: (1.1) Béising, Péicing
- islandzki: (1.1) Pekíng
- jakucki: (1.1) Бэйдьиҥ (Bäjd'iŋ)
- japoński: (1.1) 北京 (ぺきん, Pekin)
- jidysz: (1.1) פּעקין n (pekin), ביידזשין n (bejdżin)
- kałmucki: (1.1) Бәәҗң (Bääǰŋ)
- kannada: (1.1) ಬೀಜಿಂಗ್ (bījiṃg)
- kantoński: (1.1) 北京 (bak1ging1)
- kataloński: (1.1) Pequín m
- kazachski: (1.1) Бейжің / Beyjiñ / بەيجىڭ
- khmerski: (1.1) ប៉េកាំង (peikang)
- kirgiski: (1.1) Бейжин / بەيجىن / Beycin
- koreański: (1.1) 베이징 (peijing), 북경 (pukkyŏng)
- kurmandżi: (1.1) Pekîn
- laotański: (1.1) ປັກກິງ (pâkkiṅ)
- litewski: (1.1) Pekinas m
- luksemburski: (1.1) Peking n, Beijing n
- łaciński: (1.1) Pechinum n, Pecinum n, Pekinum n
- malajalam: (1.1) ബെയ്ജിങ് (beyjiṅ), ബീജിങ്ങ് (bījiṅṅ), ബീജിങ് (bījiṅ), പീക്കിങ്ങ് (pīkkiṅṅ)
- malajski: (1.1) Beijing / بيجيڠ
- maltański: (1.1) Beiġing m
- marathi: (1.1) बीजिंग m (bījiṃg)
- mongolski: (1.1) Бээжин (Bääǰin), Бэйжин (Bäjǰin)
- nepalski: (1.1) पीकिङ्ग (pīkiṅg), पेकिङ्ग (pekiṅg)
- niderlandzki: (1.1) Peking n
- niemiecki: (1.1) Peking n
- nowogrecki: (1.1) Πεκίνο n (Pekíno)
- ormiański: (1.1) Պեկին (Pekin)
- paszto: (1.1) پېکن (pekin), پېکنګ (peking)
- perski: (1.1) پکن (peken), پکین (pekin)
- portugalski: (1.1) Pequim m
- prowansalski: (1.1) Pequin m
- rosyjski: (1.1) Пекин m (Pekin)
- serbski: (1.1) Пекинг / Peking m
- sindhi: (1.1) بيجنگ (bējing)
- slovio: (1.1) Pekin / Пекин
- słowacki: (1.1) Peking m
- słoweński: (1.1) Peking m
- somalijski: (1.1) Bakiin
- sycylijski: (1.1) Pechinu m
- szwedzki: (1.1) Peking n
- tadżycki: (1.1) Пекин / پیکین / Pekin
- tagalski: (1.1) Beijing, Peking
- tai lue: (1.1) ᦵᦗᦲᧉᦋᦲᧃᧈ (poe2tsiin1)
- tajski: (1.1) ปักกิ่ง (bpàk-gìng), เป่ย์จิง (bpèe-jing)
- tamilski: (1.1) பெய்ஜிங் (peyjiṅ), பீஜிங் (pījiṅ), பீகிங் (pīkiṅ), பீக்கிங் (pīkkiṅ), பீகிங்கு (pīkiṅku)
- tatarski: (1.1) Pekin / Пекин / پېكىن
- telugu: (1.1) బీజింగ్ (bījiṃg)
- tetum: (1.1) Pekín
- turecki: (1.1) Pekin
- turkmeński: (1.1) Pekin / Пекин
- tybetański: (1.1) ཅིན (pe.čin), པེ་ཅིང (pe.čiṅ)
- ujgurski: (1.1) بېيجىڭ / Béyjing / Бейҗиң
- ukraiński: (1.1) Пекін m (Pekin)
- urdu: (1.1) بیجنگ (bējing)
- uzbecki: (1.1) Pekin / Пекин / پېكىن
- węgierski: (1.1) Peking
- wietnamski: (1.1) Bắc Kinh
- włoski: (1.1) Pechino ż
- zhuang: (1.1) Baekging
- żmudzki: (1.1) Pekins m
- źródła:
- ↑
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 392.