Pán

Pán (język czeski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny, nazwa własna

(1.1) rel. Bóg

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Pán	—
dopełniacz	Pána / Páně	—
celownik	Pánu / Pánovi	—
biernik	Pána	—
wołacz	Páne	—
miejscownik	Pánu / Pánovi	—
narzędnik	Pánem	—

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) Pán Bůh

synonimy:

(1.1) Bůh, Hospodin, Pán Bůh, Otec, Jahve, Jehova

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pan m

związki frazeologiczne:

etymologia:

czes. pán

uwagi:

źródła:

Pán (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny, nazwa własna

(1.1) rel. Pan

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) Pán Boh → Pan Bóg • Pán Ježiš → Pan Jezus

synonimy:

(1.1) Boh

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pán m, pánko m

związki frazeologiczne:

usnúť v Pánu → umrzeć • tu odpočíva v Pánu… → tu jest pochowany…

etymologia:

uwagi:

źródła: