Numea
Numea (język polski)
[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. adm. stolica Nowej Kaledonii, terytorium zależnego Francji[1]; zob. też Numea w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Numea Numee dopełniacz Numei[2] Numei celownik Numei Numeom biernik Numeę Numee narzędnik Numeą Numeami miejscownik Numei[2] Numeach wołacz Numeo Numee
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Numei • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Numei • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Numei • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Numei • mieszkaniec / mieszkanka Numei • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Numei • pochodzić z Numei • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Numei
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) miasto
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Nouméa
- białoruski: (1.1) Нумеа m
- bułgarski: (1.1) Нумеа
- czeski: (1.1) Nouméa
- francuski: (1.1) Nouméa
- niemiecki: (1.1) Nouméa
- rosyjski: (1.1) Нумеа ż
- słowacki: (1.1) Nouméa
- ukraiński: (1.1) Нумеа ż
- źródła:
- ↑
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 653.
- ↑ 2,0 2,1 Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 59.