Przejdź do zawartości

Norbertowy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Norbertowy (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik dzierżawczy

(1.1) przest. gw.[1][2] taki, który należy do Norberta
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nie parkuj przy Norbertowej posesji!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Norbert mos, Norbercik mos, norbertanka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. Norbert -owy < łac. Norbertus < swn. nord beraht
uwagi:
(1.1) Przymiotnik utworzony od imienia własnego, odpowiadający na pytanie czyj?, zakończony na -owy, odnoszący się do właściciela, autora, twórcy itp. piszemy wielką literą[3].
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „przymiotniki dzierżawcze od imion” w: Poradnia językowa PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „przymiotniki dzierżawcze” w: Poradnia językowa PWN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Przymiotniki dzierżawcze” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.