Nevers
Wygląd
Nevers (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1) nieodm., blm[1],
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Nevers Nevers dopełniacz Nevers Nevers celownik Nevers Nevers biernik Nevers Nevers narzędnik Nevers Nevers miejscownik Nevers Nevers wołacz Nevers Nevers
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Nevers • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Nevers • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Nevers • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Nevers • mieszkaniec / mieszkanka Nevers • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Nevers • pochodzić z Nevers • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Nevers
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) miasto
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Nevers
- czeski: (1.1) Nevers
- francuski: (1.1) Nevers
- hiszpański: (1.1) Nevers
- kataloński: (1.1) Nevers
- litewski: (1.1) Neveras
- niemiecki: (1.1) Nevers
- rosyjski: (1.1) Невер
- słowacki: (1.1) Nevers
- słoweński: (1.1) Nevers
- ukraiński: (1.1) Невер
- włoski: (1.1) Nevers
- źródła:
- ↑ Jan Grzenia, Słownik nazw geograficznych z odmianą i wyrazami pochodnymi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15609-1, s. 202.
- ↑ Adam Andrzej Witusik O Zamoyskich, Zamościu i Akademii Zamojskiej s. 273, Wydawnictwo Lubelskie 1978.