Nepomucen

Nepomucen (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌnɛpɔ̃ˈmut͡sɛ̃n], AS: [nepõmucẽn], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Nepomucen w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Nepomucen	Nepomucenowie
dopełniacz	Nepomucena	Nepomucenów
celownik	Nepomucenowi	Nepomucenom
biernik	Nepomucena	Nepomucenów
narzędnik	Nepomucenem	Nepomucenami
miejscownik	Nepomucenie	Nepomucenach
wołacz	Nepomucenie	Nepomucenowie
depr. M. i W. lm: (te) Nepomuceny

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Nepomucen • brat / kuzyn / wujek / dziadek Nepomucen • mężczyzna imieniem (o imieniu) Nepomucen • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Nepomucen • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Nepomucen • otrzymać / dostać / przybrać imię Nepomucen • dzień imienin / imieniny Nepomucena

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: